Βρυξέλλες 28 Αυγούστου 2021.
Σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια (το 2011) έφυγε από τη ζωή ο Λεωνίδας Κύρκος. Έτυχε να συναντηθώ και να συνομιλήσω μαζί του πολλές φορές. Στην μνήμη του αφιερώνω το χαριτωμένο περιστατικό από το βιβλίο μου "Δημοσιογραφικές Ιστορίες ... όπως τις έζησα" που κυκλοφορεί από τις Μεταμεσονύκτιες εκδοσεις και σε ηλεκρτονική μορφή στον παρόντα ιστότοπο (zografosmedia.com/e-books)
Τον Απρίλιο του 1988, η «Ελληνική Αριστερά» (ΕΑΡ) γιόρταζε ένα χρόνο ύπαρξης και ο αείμνηστος Λεωνίδας Κύρκος –ένας εκ των πιο σωστών πολιτικών που γνώρισα στη 45χρονη καριέρα μου– κάλεσε τους πολιτικούς συντάκτες σε γνωστή ταβέρνα των Αθηνών. Το «γνωστή» ισχύει για τους συναδέλφους που παροικούσαν την Ιερουσαλήμ. Εγώ ο Ξανθιώτης, που είχα ζήσει για μερικά χρόνια στις «επαρχιώτικες» Βρυξέλλες, δεν γνώριζα και πολλά για τα στέκια των από πάππου προς πάππου Αθηναίων δημοσιογράφων. Για τα λίγα χρόνια που δούλεψα στην Αθήνα έφαγα με την κουτάλα τον ρατσισμό αυτής της μορφής, αλλά έκανα πως δεν καταλάβαινα και συνέχιζα την πορεία μου.
Παρότι το 1988 είχαν περάσει 5 χρόνια από την αναχώρησή μου από τις Βρυξέλλες, είχα διατηρήσει καλές σχέσεις με πολλές από τις πηγές μου. Είχα μάθει λοιπόν ότι μεγαλόσχημο στέλεχος της ΕΑΡ (πρώην ΚΚΕ εσωτερικού ) ζητούσε επισταμένως από την ηγεσία του κόμματος και τον Λεωνίδα Κύρκο να τον τοποθετήσουν σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών. Είναι αλήθεια ότι από τη θέση που βρισκόταν είχε βοηθήσει αρκετά το κόμμα του.
Στη δεξίωση αυτή, αν και ήμασταν ένα χρόνο πριν από τις εκλογές και φυσικά δεν μπορούσα να προβλέψω την εξέλιξη που ακολούθησε με τη δημιουργία του εκλογικού συνασπισμού ΕΑΡ-ΚΚΕ, τον ρώτησα διακριτικά πώς αντιμετώπιζε το θέμα. Τότε μου είπε:
— Ο καθένας έχει το «κουμπί» του, αρκεί να το βρεις εγκαίρως, και μου έκλεισε το μάτι.
Θεώρησε προφανώς ότι γνώριζα το «κουμπί» του συγκεκριμένου στελέχους. Υποπτευόμουν κάτι, αλλά δεν ήμουν βέβαιος, οπότε απέφυγα ν’ ασχοληθώ και να γράψω οτιδήποτε για το θέμα. Ο χρόνος πέρασε, μπήκαμε στο 1989, σχηματίστηκε ο εκλογικός συνασπισμός της ΚΚΕ-ΕΑΡ και ανακοινώθηκε το κοινό ψηφοδέλτιο στο οποίο βεβαίως δεν υπήρχε το όνομα του φιλόδοξου Βρυξελλιώτη. Μετά το πέρας της παρουσίασης του ευρωψηφοδελτίου ρώτησα και πάλι τον Κύρκο πώς κατάφερε να τον ξεφορτωθεί (κυριολεκτώ χρησιμοποιώντας το ρήμα αυτό) και μου απάντησε:
— Μα ήταν απλό, του είπα ότι οι ευρωβουλευτές μας προσφέρουν το 50% του μισθού τους στο κόμμα. Οπότε έπαψε να επιμένει.
Είχα υποψιαστεί ποιο ήταν το «κουμπί» του, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι για τα λεφτά –τα οποία ούτως ή άλλως είχε με τη σέσουλα– θα αρνείτο εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο. Και ευτυχώς που ήρθαν έτσι τα πράγματα γιατί η θέση που εποφθαλμιούσε ήταν αυτή του αείμνηστου Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
ΥΓ. Όσο κι αν επιμένετε, αποκλείεται να αναφέρω όνομα. Είμαι βέβαιος ότι αν το κάνω θα μου κάνει μήνυση. Το έκανε και στο παρελθόν με την υποψία και μόνον ότι ένα σχόλιό μου τον αφορούσε.
Από τη συνεστίαση του Λεωνίδα Κύρκου προς τους πολιτικούς συντάκτες για την επέτειο ενός έτους από την ίδρυση της ΕΑΡ. (Προσωπικό αρχείο)
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΦΙΛΗ: Μα αν καταλάβει ότι τον αφορά το σχόλιο και σου ξανακάνει αγωγή, θα αποκαλυφθεί !
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Φαντάζομαι ότι σ› αυτή τη περίπτωση θα είναι ο ίδιος που θα αποκαλύψει την ταυτότητα του.
ΓΖ: Για να δούμε.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Μα πώς είναι δυνατόν να υπονοείτε ότι είναι αυτός; Ποτέ δεν έδωσε δικαίωμα στη γειτονιά! Ανάστατες είναι οι γειτόνισσες από το σχόλιό σας! Εδώ και μια ώρα πέφτω από τα σύγνεφα των Ιμαλαίων κι ακόμα να φτάσω στη γης!!
ΓΖ: Δεν ξέρω για ποιόν μιλάτε.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Ούτε κι εγώ και καταδικάζω και δεν υιοθετώ.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Σημειωτέον, ότι εσχάτως (και πάντως μετά θάνατον) γίνεται συστηματική προσπάθεια σπίλωσης της πολιτικής πορείας του Λεωνίδα Κύρκου. Σημείο των καιρών (και του ήθους των πολιτικών της εποχής μας).
ΝIΚΟΣ ΜΕΓΓΡEΛΗΣ: Ναι τότε πολιτικός συντάκτης, στην άκρη αριστερά της φωτογραφίας είναι ο αξέχαστος Αλέξης Οικονομίδης. Με τα μούσια στο κέντρο πρέπει να είναι ο Παναγιώτης ο Σιάνης.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Ακόμα μία άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία, «μικροπολιτικής» φύσεως αλλά με μεγάλες προεκτάσεις…
ΓΡΗΓΌΡΗΣ ΡΟΥΜΠΆΝΗΣ: Ο Κύρκος, Γιάννη μου, ήξερε και από τραπέζια και από κουζίνες (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς). Όσο για τον κύριο, στον οποίο αναφέρεσαι, δεν ξέρω αν είχε πάντα πολλά λεφτά. Πάντως είναι αρκετοί που μέσω της Αριστεράς έδωσαν τη χαρά στην τσέπη τους να δει και το χρώμα και τον όγκο του χρήματος.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Τον ζωγραφίσατε. ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ ΚΑΙ ΓΛΑΦΥΡΟΤΑΤΑ.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΦΙΛΗ: [Κύρκος…ένας εκ των πιο σωστών πολιτικών..]. Αυτό!
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Εκλόγιμη θέση = στην πρώτη θέση. Θα σκάσω αν δεν το βρω
ΓΖ: Για να εξηγούμαι μια και καλή: Για όλες τις ιστορίες που γράφω εδώ έχω στοιχεία, είτε γραπτά, είτε ηχητικά, είτε οπτικά, είτε τέλος σημειώσεις. Ειδάλλως, η μισή Αθήνα και οι απόγονοι αρκετών πρωταγωνιστών των ιστοριών μου θα με είχαν εξοντώσει με μηνύσεις.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Υπέροχος άνθρωπος. Τζέντλεμαν με όλη την σημασία…Ειλικρινής, έντιμος, έξυπνος, οξυδερκής και ευθύς…Δεν είχε καμία σχέση με τους σημερινούς αλλά και τους τότε αριστερούς…Ελαφρύ το χώμα…
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΦΙΛΟΣ: Ένα φωτεινό ξεχωριστό πρόσωπο που λάμπρυνε την Αριστερά.